martes, 7 de enero de 2014


historia do meu bisabó José Pérez Lago

Era dentista, moi coñecido en Ferrol ( naquela época, anos 30 non había moitos), gañaba moito diñeiro xa que tiña a consulta sempre chea, atendía gratis ás monxas do asilo e a todos os que non tiñan diñeiro.
Para elas era o "bondadoso señor Pepe", o que lles facía rir tanto. Pero estalou a guerra civil e como xa vos contei, ao seu pai condenárono a 30 anos de cárcere, e sorpresa a partir dese momento deixaron de ir, xa que era “roxo”, xa non era bon, xa non era o señor Pepe.
Non soio deixaron de ir as monxas, senon a gran maioría da xente, uns por ter outras ideas políticas e outros por medo a que pensaran que eran “roxos”.
Isto foi o principio do fin do meu bisabó, pasou a ser un home triste, sin ganas de vivir, que non entendía porque a xente mesturaba a mediciña coa política, e foi comprendendo que os humáns somos uns fillo da gran p....., e que imos o sol que máis quenta.
Teño moita tristura por non habelo coñecido, un home grande que non lle importaba si a xente podía pagarlle ou non, que tiña claro que si lle doía unha moa a alguén había que curalo.
Ai donde estes, un gran bico.

No hay comentarios:

Publicar un comentario